Na początku napisałem, że problem uczciwości należałoby rozpatrywać w trzech jej aspektach. Przypatrzmy się więc każdemu z nich. Wbrew pozorom najważniejsze, aby kierowała naszym życiem uczciwość względem Boga (Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy - J 14:23). Na nią składa się przede wszystkim znaczenie pojęcia „Jezus jest Panem” w moim życiu.

Jezus powiedział: Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie (Mt 7:21) . Nie może być tak, że deklarujemy całkowite oddanie swojego życia Chrystusowi, a później, jak gdyby nigdy nic, kierujemy się w nim własnym egoistycznym interesem. Nie możemy być chrześcijanami tylko wtedy, kiedy jest to dla nas wygodne, kiedy zaś wymaga to od nas jakichś wyrzeczeń, ofiar – skrzętnie o wszystkim zapominamy. Bowiem, było nie było, zapieramy się Chrystusa. Paweł napisał: nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy... (Rz 1:16). 
Przejawem takiej postawy jest życie godne Ewangelii. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie (Mt 5:16). To życie, które charakteryzuje postępowanie nie przynoszące ujmy Bogu, ale przeciwnie: będące odbiciem atrakcyjności osoby Chrystusa, pociągającym przykładem, wskazaniem na wspaniałość Jego osoby. Nie ma nic gorszego, niż chrześcijanin, którego życie jest zaprzeczeniem Ewangelii, dyskredytowaniem nauki Chrystusa. Wywoływaniem komentarzy w rodzaju: „To chrześcijanie tak postępują?” (Słyszy się powszechnie o wszeteczeństwie między wami i to takim wszeteczeństwie, jakiego nie ma nawet między poganami, mianowicie, że ktoś żyje z żoną ojca swego - 1 Kor 5:1), albo: „Byłbym chrześcijaninem, gdyby nie chrześcijanie” (Gandhi).

Innym przykładem nieuczciwości względem Boga jest nasza postawa wobec ofiarności (dziesięciny jak mówi Biblia). Czy człowiek może oszukiwać Boga? Bo wy mnie oszukujecie! Lecz wy pytacie: W czym cię oszukaliśmy? W dziesięcinach i daninach (Mal 3:8). Oczywiście nikt nie jest w stanie Boga oszukać, dlatego mówi on dalej: Jesteście obłożeni klątwą, ponieważ mnie oszukujecie, wy, cały naród (Mal 3:9). Ale my próbujemy, a później dziwimy się, że ciągle nam nie wystarcza „do pierwszego”. To jest właśnie brak błogosławieństwa będący skutkiem naszej nieuczciwości. I nie tłumaczmy sobie, że dziesięcina obowiązywała w Starym Testamencie, a my żyjemy w Nowym Przymierzu, bo ono polega na tym, że teraz do Boga należy już wszystko, co wydaje się być naszym, a nie tylko dziesięć procent!